Fjárlagahallinn er nú u.þ.þ 160 milljarðar.

Hvernig væri að lífeyrissjóðirnir lánuðu ríkinu fyrir þessu til 50 ára með 1% föstum vöxtum. Af hverjum launamanni er tekin ákveðin upphæð mánaðarlega og hún lögð í lífeyrissjóð, bæði sameiginlegan sjóð og einnig séreignasjóð.

Séreignasjóðirnir hafa tapað miklu í hruninu, en samt ekkert miðað við það hvað almennu sjóðirnir hafa tapað.  Ef ríkinu væri lánað þessi upphæð sem er u.þ.b eins árs innlegg launamanna í lífeyrissjóði, þá gæti Seðlabankinn lækkað vexti hratt, fyrirtækin yrðu lífvænlegri, fólk missti ekki vinnuna og síðast en ekki síst þá væri upphæðin tryggð +1% vextir sem er 40% betra en sjóðirnir ávöxtuðu í góðærinu.

Ef til vill væri líka hægt að hugsa sér að launþegar gæfu sínar lífeyrisgreiðslur í eitt ár til að rétta við hallann og komast þar með fljótt upp úr kreppunni og líta ekki um öxl. Þar með fengi ríkið ( sem eru jú við sjálf ) lánshæfismat sem tíðkast almennt í heiminum en ekki eitthvert ruslmat eins og núna.

Þetta er spurning hvort ekki er hægt að framkvæma fljótt og vel.